Happily cz.25 "Jesteś zazdrosny?"

-Mogę cię przytulić?- pytam, a on przez chwilkę tylko na mnie patrzy. Jestem zawstydzona tym pytaniem, więc rumieńce na moich policzkach są oczywiste. Uśmiecham się, kiedy kiwa głową na zgodę. Podnoszę się i wpadam w jego ramiona….

                                                          ***

~~Zayn~~

Trwamy w uścisku dość długo. Nie jest to niezręczne, tak jak przez chwilkę myślałem, że będzie. Chowam twarz w jej włosach i jest mi naprawdę dobrze. Zdaję sobie sprawę z tego, jak długo trzymam ją przy sobie, ale zdaje się jej to nie przeszkadzać. Naprawdę się o nią martwiłem. Teraz, kiedy wszystkie emocje już opadły, mogę po prostu odetchnąć.. a dlaczego by nie tuląc ją w ramionach? Znowu mam ochotę ją pocałować. Odgarnąć włosy z jej twarzy i powiedzieć, żeby więcej tego nie robiła. Żeby nie znikała tak nagle, bo naprawdę się o nią bałem. Wzdycham, po czym w końcu się od niej odsuwam.

-Dziękuję Zayn. Za wszystko.. prawdopodobnie wciąż siedziałabym w parku.- mówi na co się uśmiecham

-Nie wróciłabyś do domu?- pytam

-Nie. Nie cierpię, kiedy moja matka robi coś takiego- wyjaśnia

-Nic takiego nie zrobiła. Wychodziłem od ciebie, kiedy mnie zatrzymała. Rozmawialiśmy chwilkę, a ona wspomniała o tobie. Wymsknęło jej się, że jesteś inna odkąd się znamy- opowiadam, a ona spuszcza wzrok na swoje ręce

-Co jeszcze mówiła?- pyta

-Mówiła, że cieszy się, że jesteś zakochana… albo przynajmniej zauroczona, w kimś dobrym- kończę

-I to cię odstraszyło, prawda? Kilka dni bez prawie żadnego kontaktu- unosi głowę, a ja nie wiem co powiedzieć

-Musiałem sobie coś poukładać w głowie. Nie spodziewałem się tego. Zastanawiałem się jakim cudem ona to widzi.. a ja nie. Jednak stwierdziłem, że ona zna cię lepiej i z pewnością ma rację. Nie myliła się. Potem to co powiedziałaś.. kolejny szok dla mnie.- mówię, nie patrząc jej w oczy. Nigdy nie byłem dobry mówiąc o uczuciach

-Właśnie dlatego jestem na nią zła. Jakim prawem ci o tym mówiła? Nie pomyślała, że może sama chcę do tego dojść? Dojrzeć do tego, żeby ci to powiedzieć? Robiła wiele rzeczy, ale tym razem, posunęła się za daleko. –wzdycha, spoglądając na mnie

-Chciała dobrze. Nie miej jej tego za złe-

-Ugh.. tak bardzo chciałabym się wyprowadzić..- mamrocze

-Tak myślisz?- śmieję się

-Tak. Miałabym spokój. Zero kłótni i późnych spacerów. Tylko pomyśl, nie musiałbyś mnie szukać po nocy- mówi, a ja śmieję się jeszcze bardziej

-Mieszkanie samemu nie jest takie fajne. Ja na przykład tęsknię za rodziną. Nie widzę ich tak często, jak bym chciał- wyjaśniam

-Wiem. Ale przecież ja, mogłabym tam chodzić, czasami. Zdecydowanie muszę znaleźć mieszkanie- prycha, a ja milczę, widząc że dziewczyna zaczyna ziewać.

~~Lily~~

Rozmawia mi się z nim naprawdę dobrze. Cieszę się, że mogę z nim tak po prostu porozmawiać i sprawić, że od czasu do czasu się śmieje. Uwielbiam gdy to robi

-Myślę, że powinnaś się położyć- mówi, kiedy widzi, że ziewam

-Oh.. mogę zostać na kanapie?- pytam

-Żartujesz? Wstawaj- podnosi się i podaje mi rękę, więc chwytam ją bez zastanowienia

-Gdzie idziemy?- pytam

-Do sypialni- wyjaśnia

-Czekaj.. do twojej?- pytam, a on chichocze i spogląda na mnie

-Coś w tym złego? Uwierz mi, że ta kanapa nie jest taka wygodna, na jaką wygląda- unosi brwi, więc cicho się śmieję

-A ty? Gdzie będziesz spał? –pytam

-Tam gdzie ty- informuje mnie, a ja przystaję, tym samym zatrzymując go na środku schodów

-Coś nie tak?- pyta.

-Nie wiem czy… uważasz, że to w porządku?- spoglądam na niego, a on wzrusza ramionami. Nie jestem pewna, czy to dobry pomysł. Nie możemy udawać, że nic się nie stało.

-Wiem co myślisz Lily.. przecież będziemy tylko spać- w końcu się odzywa

-Tak, ale..

-Daj spokój- przerywa mi i dalej ciągnie mnie na górę. Prowadzi mnie do sypialni i podchodzi do szafy

-Dam ci coś do spania- wyjaśnia i wyjmuje czarną koszulkę, po czym mi ją podaje

-Wiesz już gdzie jest łazienka- wskazuje na drzwi, na co kiwam głową i podążam do wejścia. Zamykam się od środka i postanawiam wziąć szybki prysznic. Kiedy kończę, myję zęby, nakładając pastę na palec, a kiedy jestem już gotowa, wracam do sypialni. Zayn siedzi na łóżku z telefonem w ręce, jak tylko się pojawiam, odkłada go na szafkę nocną. Jest już przebrany, a jego włosy są mokre, więc zapewne skorzystał z innej łazienki

-Która w ogóle godzina?- pytam

-Prawie 6 rano.. myślę, że mamy tylko kilka godzin snu.-odpowiada i wskazuje na łóżko.  Uśmiecham się i podążam do drugiego końca materaca. Zayn pierwszy wchodzi pod kołdrę i odchyla ją dla mnie

-Nie gryzę. Przecież spaliśmy już razem- mówi, na co wywracam oczami i kładę się obok niego, zakrywając kołdrą prawie pod samą szyję.

-O.. a tak w ogóle, ślicznie wyglądasz w mojej koszulce- mówi cicho, więc odwracam głowę w jego stronę.

-Śpijmy- mówię, nie chcąc ciągnąć tego dalej. Kiwa głową i odwraca się, żeby zgasić lampę. Kładzie się ponownie i odwraca w moją stronę.. Boże.. on ma takie humorki. Raz się wścieka i wrzeszczy, a teraz jest w świetnym nastroju i uważnie mi się przygląda.

-Zayn… nie śpisz- mamroczę, a on prycha

-Muszę być wypoczęta, jeśli dzisiaj mam iść do kina z Harrym- mówię dalej, a on natychmiast się odwraca i włącza światło

-Zayn..- marudzę, a on spogląda na mnie

-Co?- pyta

-Muszę być wypoczęta..- zaczynam, ale mi przerywa

-Słyszałem.. umówiłaś się z Harrym?- pyta, po czym zaciska zęby

-Um.. tak. Rozmawialiśmy, zamówił mi taksówkę.. i zaproponował spotkanie. Co w tym złego?- pytam, a on wywraca oczami

-Jak to z Harrym?- pyta

~~Zayn~~

Naprawdę staram się zrozumieć. Ale do cholery.. dlaczego umówiła się z Harrym? Mam ochotę wrzeszczeć, ale nie chcę, żeby znowu było coś nie tak

-Po prostu- odpowiada i podciąga się na rękach, opierając o ścianę za nami

-Jesteś tutaj ze mną.. a potem pójdziesz do Harrego?- pytam i jestem lekko poirytowany

-Jesteś zazdrosny?- pyta z uśmiechem

-Nie.- zaprzeczam

-Jesteś zazdrosny!- woła i zaczyna się śmiać.

-Zayn zapewniam cię, że to tylko wyjście do kina. Przecież ja go prawie nie znam- uśmiecha się

-No właśnie.. nie wiesz co on potrafi. Nie będziesz wiedziała, kiedy owinie cię sobie wokół palca- wyjaśniam, a ona wzdycha

-Daj spokój. To słodkie, że jesteś zazdrosny, ale naprawdę… to nic nie znaczy- wyjaśnia

-Nie jestem zazdrosny- bronię się i czuję się naprawdę głupio. Po co się w ogóle odzywam? To nie moja sprawa z kim i kiedy się spotyka. Jednak dziwnie się czuję, że idzie na spotkanie i to nie ze mną.

-A jak to nazwiesz?- unosi brwi

-Idźmy spać- zmieniam temat i ponownie gaszę światło. Kładę się i czekam aż ona też to zrobi, po czym delikatnie kładę dłoń na jej brzuchu. Chciałbym ją objąć, przytulić. Jednak wiem, że po tym wszystkim co się stało, mimo wszystko, wytworzyła się między nami mała bariera. Wiem, że w tej chwili Lily mi się przygląda, jednak postanawiam to zignorować i po prostu staram się zasnąć.

~~Lily~~

Kiedy się budzę, wciąż czuję obok ciało Zayna. Uchylam oczy i zajmuje mi chwilkę, aby przyzwyczaić się do jasnego światła. Leżę odwrócona do Zayna plecami, a jego dłoń, ciasno oplata mnie w pasie. Uśmiecham się pod nosem, po czym delikatnie się odwracam. Spoglądam na jego spokojną twarz i ostrożnie zabieram kosmyk włosów, który spadł na jego czoło. Był zazdrosny, chodź zaprzeczał, definitywnie tak właśnie było. Co to znaczy? Może jednak coś czuje? Może boi się to przyznać? Marszczę brwi i uważnie mu się przyglądam. Tak bardzo bym chciała, żeby wszystko powiedział. Wyznał co myśli, czego się obawia. Wiem, że nie jest ze mną do końca szczery. Dotykam delikatnie jego dłoni i śledzę palcami kilka jego tatuaży. Wcześniej nie uważałam tego za coś pięknego. Jednak teraz, kiedy kocham człowieka, który ma ich całkiem sporo, wydają się być idealne. Nie wyobrażam sobie Zayna bez nich. Nie byłby sobą.

-Łaskocze-słyszę jego cichy, ochrypły głos, tuż przy moim uchu, więc natychmiast zabieram dłoń

-Przepraszam- szepczę

-Nie. To miłe. Nie przeszkadzaj sobie- uśmiecha się, jednak nie otwiera oczu, więc bez zastrzeżeń powracam do śledzenia każdego jego tatuażu.

-Która godzina?- pyta po długiej chwili. Spoglądam na zegarek i unoszę brwi

-Już 13:30. Powinnam się zbierać- mówię, a on nagle otwiera oczy

-Już?- pyta, więc spoglądam na niego

-Tak. Nie zdążę się przygotować. –wzdycham

-Musisz tam iść? Zadzwoń, że jesteś chora, albo coś..- mówi, niby od niechcenia

-Nie muszę iść. Ale chyba chcę, fajnie się z nim rozmawia- uśmiecham się do niego, ale on tego nie odwzajemnia

-Ze mną ci się źle rozmawia?- pyta i albo mi się wydaje, albo nasze twarze są bardzo blisko siebie.

-Świetnie mi się rozmawia. –mówię cicho

-Wyspałaś się?- pyta i jestem zawiedziona, kiedy zabiera rękę i przewraca się na plecy

-Tak. Wyspałam- mówię i szybko wstaję. Poprawiam szybko koszulkę, którą mam na sobie i naciągam ją na uda, chociaż wcale nie jest taka krótka

-Coś nie tak?- Pyta i siada odgarniając kołdrę. Jego włosy są w dość dużym nieładzie, a on jeszcze to pogarsza, kiedy przeczesuje je dłonią. Uśmiecham się, bo wygląda do cholery, tak słodko.

-Nie.. w porządku. Po prostu ubiorę się i idę- informuję go i wracam do łazienki, gdzie zostawiłam swoje ubrania. Szybko się przebieram i przeczesuję włosy dłonią, aby jakoś je ułożyć. Chcę myć zęby, ale przerywa mi pukanie do drzwi. Nie zdążam odpowiedzieć, a w progu już stoi Zayn

-No co? Nie zamknęłaś się- prycha i podchodzi do mnie

-A co jeśli byłabym nago? –pytam, a on marszczy brwi, jednak nie odpowiada

-Teraz możesz mi powiedzieć, dlaczego tak szybko zerwałaś się z łóżka- mówi, opierając się o umywalkę. Spuszczam wzrok i głęboko wzdycham. Skoro on nie ma takiego zamiaru… ja to zrobię. Spoglądam na niego i widzę jak intensywnie się we mnie wpatruje marszcząc przy tym brwi. Wzdycham głęboko, po czym zdobywam się na odwagę i robię krok do przodu. Bez zastanowienia zaplatam dłonie na jego karku i przybliżam się do niego. Widzę szok na jego twarzy, jednak nie zważam na to i składam na jego ustach pocałunek. Wykorzystuję jedyny moment, zanim mnie odepchnie… 

hej kochani ;D oto kolejny rozdział... ugh.. wiem że tym razem naprawdę jest do niczego... naprawdę przepraszam ;( 

mam nadzieję że jednak doczytaliście do końca ;) i że może jednak zostawicie komentarz ;) 

zapraszam też na część Strong! (wystarczy kliknąć tutaj) 

ok.. w takim razie do następnej części ;D 

jeśli macie jakieś pytania, pytajcie w komentarzach ;) postaram się odpowiedzieć 

                                          10 komentarzy= nowy rozdział 

Mrs.Horan